Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Να το φάω;



Κριτική, σχόλια, πληροφορίες για την καθημερινή διατροφή μας, που δεν είναι χρηματοδοτούμενα από καμία εταιρεία.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Πάπιες-Μανδαρίνοι

Πάπιες μεσαίου μεγέθους που μοιάζουν πολύ με την νυφόπαπια (wood duck).
Το ενήλικο αρσενικό είναι ένα εντυπωσιακό και πανέμορφο πτηνό · είναι στολισμένο με πολλά έντονα χρώματα στα διάφορα σημεία του σώματός του. Το θυληκό δεν έχει τόσα χρώματα και είναι πιο σκουρόχρωμο, ομοιάζοντας περισσότερο στην νυφόπαπια.
Οι πάπιες-μανδαρίνοι κατάγονται από την Ασία και κυρίως από την Κίνα. Ωστόσο, τόσο στην Κίνα όσο και στην Ρωσία, λόγω της καταστροφής του φυσικού τους περιβάλλοντος και της υπερβολικής εξαγωγικής δραστηριότητας, ο πληθυσμός τους μειώθηκε δραματικά φτάνοντας περίπου τα 1000 ζευγάρια. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός τους βρίσκεται στην Ιαπωνία, όπου αριθμούνται πάνω από 5000 ζευγάρια. Γνωστοί άγριοι πληθυσμοί υπάρχουν επίσης στην Μεγάλη Βρετανία και στην Καλιφόρνια.
Στην φύση, οι πάπιες-μανδαρίνοι αναπαράγωνται σε ρηχές λίμνες ή έλη με πλούσια βλάστηση· φτάχνουν την φωλιά τους στις κοιλότητες των δένδρων και των φυλλωμάτων δίπλα στο νερό και την άνοιξη τα θηλυκά αποθέτουν τα αυγά τους στις φωλιές μετά το ζευγάρωμα. Τα αρσενικά δεν παίρνουν μέρος στην επώαση και αφήνουν το θηλυκό να προστατέψει τα μικρά του μόνη του. Παρ' όλα αυτά, σε αντίθεση με τα άλλα είδη πάπιας, το αρσενικό-μανδαρίνος δεν εγκαταλείπει τελείως το ταίρι του, αλλά φεύγει προσωρινά μέχρι να εκκολαφθούν τα παπάκια. Λίγο μετά την εκκόλαψη, η μητέρα πετάει στο έδαφος και τα παροτρύνει να πηδήξουν από την φωλιά. Αφού κατεβούν όλα, θα ακολουθήσουν την μητέρα τους στο νερό όπου συνήθως συναντούν τον πατέρα, ο οποίος θα επανενωθεί με την οικογένεια και θα προστατεύει στο εξής τα μικρά μαζί με το ταίρι του. Αν ο πατέρας δεν βρεθεί, το πιο πιθανό είναι να έχει πεθάνει κατά την διάρκεια της απουσίας του. Τρέφονται κυρίως με σπόρους και φυτά, με ψάρια, έντομα και σαλιγκάρια.
Στην κινεζική παράδοση, οι πάπιες αυτές συμβολίζουν την παντοτινή αγάπη και αφοσίωση, την συζυγική πίστη και στοργή· γι' αυτό και χρησιμοποιούνται ευρέως ως διακόσμηση στους κινέζικους γάμους.











Οσιντόρι

Ήταν κάποτε ένας κυνηγός και γερακάρης, τον λέγανε Σονζό και ζούσε στην επαρχία Ταμούρα Νο Γκο, στο Νομό Μούτσου. Μια μέρα, πήγε να κυνηγήσει μα δε συνάντησε κανένα θήραμα. Στο δρόμο της επιστροφής, στην τοποθεσία Ακανούμα, πήρε το μάτι του ένα ζευγάρι πάπιες όσιντόρι (πάπιες-μανδαρίνοι). Κολυμπούσαν πλάι-πλάι στα νερά του μικρού πόταμου πού έπρεπε να περάσει. "Αν σκοτώσεις, λένε, ένα οσιντόρι θα σε βρει μεγάλη δυστυχία. Ο Σονζό όμως πεινούσε, σκόπευσε λοιπόν το ζευγάρι. Το βέλος τρύπησε το αρσενικό· το θηλυκό ξέφυγε μέσα από τις καλαμιές της αντίπερα όχθης και χάθηκε. Ο Σονζό κουβάλησε το σκοτωμένο πουλί στο σπίτι και το μαγείρεψε.
Εκείνο το βράδυ είδε άσχημο όνειρο. Μια πολύ όμορφη γυναίκα μπήκε στο δωμάτιο , πλησίασε το μαξιλάρι κι άρχισε να κλαίει. Το κλάμα της ήταν τόσο γοερό, πού ακούγοντας το ο Σονζό νόμισε πώς θα σχιστεί η καρδιά του. Η νεαρή γυναίκα του έλεγε: -Γιατί, αχ! Γιατί τον σκότωσες; Ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι οι δυο μας στην Ακανούμα... Τώρα τον σκότωσες!... Σε τι σου έφταιξε; Ξέρεις τουλάχιστον τι έγκλημα διέπραξες; Τι ποταπό και σκληρό έγκλημα; Σκότωσες και μένα γιατί δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον άντρα μου! Αυτό ήρθα να σου πω... Άρχισε πάλι να κλαίει τόσο απελπισμένα, πού οι λυγμοί της τρύπησαν τα κόκκαλα του Σονζό κι έφτασαν ως το μεδούλι. Ή φωνή της, πού τη διέκοπταν οι λυγμοί, απάγγειλε τους παρακάτω στίχους:

Χι κουκουρέμπα Σασοέσι
μόνο βο Ακανούμα
νο Μακόμο νο κούρε νο
Χιτόρι νε ζο ουκι

("Μόλις βασίλεψε ή μέρα, του πρότεινα να 'ρθει κοντά μου! Στο έξης θα κοιμάμαι μόνη μου στον ίσκιο πού ρίχνουν οι καλαμιές της Ακανούμα [ 2 ] Αχ! Τι ανείπωτη θλίψη!")

Κι υστέρα φώναξε:
-"Αχ! Δεν ξέρεις...όχι, δεν μπορείς να ξέρεις τι έκανες! Αύριο όμως, όταν θα ξαναπάς στην Ακανούμα, θα καταλάβεις... θα καταλάβεις...
Με τα λόγια αυτά, κλαίγοντας πάντα γοερά, έφυγε.

Το πρωί, το όνειρο ήταν ακόμη τόσο ζωντανό στο μυαλό του, πού ο Σονζό ένιωθε ταραγμένος . θυμήθηκε τα λόγια της νεαρής γυναίκας: "Αύριο όμως, όταν θα ξαναπάς στην Ακανούμα, θα καταλάβεις...θα καταλάβεις...". Αποφάσισε λοιπόν να πάει αμέσως εκεί, να μάθει μήπως το όνειρο του ήταν κάτι παραπάνω από απλό όνειρο.
Ο Σονζό πήγε στην Ακανούμα. Φτάνοντας στο ποτάμι είδε το θηλυκό οσιντόρι να κολυμπάει μόνο του. Την ίδια στιγμή τον διέκρινε κι εκείνο· αντί να φύγει όμως κολύμπησε προς το μέρος του κοιτάζοντας τον συνέχεια με μια παράξενη προσοχή. Ξαφνικά, μ' ένα χτύπημα του ράμφους άνοιξε πληγή στα πλευρά του κι έσβησε εκεί μπροστά στα μάτια του κυνηγού.
Ο Σονζό ξύρισε το κεφάλι του και κλείστηκε σε μοναστήρι.


Λευκάδιος Χέρν, Κείμενα από την Ιαπωνία,Εκδ. Ίνδικτος

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Σπήλαιο Παιανίας



Το «κουτούκι» αποτελεί ένα μοναδικής ομορφιάς σπήλαιο στην περιοχή της Παιανίας στην Αττική. Ηλικίας χρονολογημένης περί των δύο εκατομμυρίων ετών, δίχως ποτέ να έχει κατοικηθεί από ανθρώπους ή ζώα (με μόνη εξαίρεση νυχτερίδες και ένα είδος αράχνης), μαγεύει τον επισκέπτη με την ομορφιά και την μοναδικότητα των σχεδίων που σχηματίζουν οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες. Η «κόλαση του Δάντη», ο « θρόνος του Διός», η περιοχή της «Γεννήσεως», οι «κινεζικοί λέοντες», «καταρράκτες» και «ποτάμια» αποτελούν μερικά μονάχα μέρη του σπηλαίου, βαπτισθέντα από την φαντασία των ανθρώπων που τα πρωτοαντίκρισαν.

Το σπήλαιο της Παιανίας ανακαλύφθηκε τυχαία, χάριν ενός κατσικιού, το οποίο σκόνταψε στην μοναδική εσοχή στην επιφάνεια του βουνού που οδηγούσε εντός του (-του σπηλαίου). Ο βοσκός πλησιάζοντας προς το μέρος της εισόδου, άκουσε από βάθος περίπου 5 μέτρων το κατσίκι του να είναι ζωντανό. Εν συνεχεία ένας πηγαδάς, κατεβαίνοντας να διασώσει το ζωντανό, ένιωσε ένα ρεύμα αέρα να το διαπερνάει. Οι αγνές λαϊκές μυθοπλασίες, δεισιδαιμονίες και φαντασιώσεις που ακολούθως διαδίδονταν , έγιναν αντιληπτές από έναν δαιμόνιο δημοσιογράφο, τον κ. Χατζόπουλο, ο οποίος με το ζεύγος Πετροχείλου έσπευσαν να ερευνήσουν το ζήτημα.

Το ζεύγος Γιάννη και Άννας Πετροχείλου εργάστηκε για περίπου 20 χρόνια, δίχως καμία άνωθεν βοήθεια για την διάνοιξη, καθαρισμό, εξερεύνηση και πλήρη χαρτογράφηση του σπηλαίου. Η ανταμοιβή του έργου τους, το οποίο αποτελεί δείγμα θριάμβου της θελήσεως, υπήρξε η παγκοσμίας εμβελείας ακτινοβόληση της ομορφιάς ενός θαύματος της φύσεως. Ζωντανό και ενεργό ακόμα, με σταγόνες έτοιμες να απαγκιστρωθούν από τις κόχες των σταλακτιτών επιδιδόμενες σε μία ελεύθερη πτώση προς τις κόψεις των σταλαγμιτών, δημιουργεί ενοχές στον επισκέπτη ο οποίος θα διανοηθεί να διακόψει την σταγονοροή που βλέπει να εκτυλίσσεται εμπρός του…



Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Βοτανικός Κήπος Διομήδους

Ο πρώτος Βοτανικός Κήπος στον κόσμο ιδρύθηκε στην Αθήνα τον 4ο π.Χ. αιώνα από τον μαθητή του Αριστοτέλη Θεόφραστο, ο οποίος θεωρείται σήμερα ως ο θεμελιωτής της Βοτανικής επιστήμης. Στην Αθήνα επίσης και συγκεκριμένα στην περιοχή η οποία από τότε καλείται ‘’Βοτανικός’’, θεμελιώθηκε γύρω στα 1840 από τον καθηγητή της Βοτανικής Fraas του Πανεπιστημίου Αθηνών ο πρώτος Βοτανικός Κήπος της σύγχρονης Ελλάδας, μικρό τμήμα του οποίου διατηρείται μέχρι σήμερα. Στην περιοχή αυτή, μερικά χιλιόμετρα δυτικότερα, σήμερα λειτουργεί ο μεγαλύτερος Βοτανικός Κήπος της Ελλάδας αλλά και όλης της Ανατολικής Μεσογείου, ο “Βοτανικός Κήπος Ιουλίας & Αλεξάνδρου Ν. Διομήδους”, ένα κοινοφελές ίδρυμα το οποίο δημιουργήθηκε από μέρος της κληροδοσίας του Αλ. Διομήδη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.


Σκοπός - Δραστηριότητες
Ο Κήπος, εκτός από τον υψηλό βαθμό ποικιλότητας της αυτοφυούς και καλλιεργούμενης χλωρίδας, αποτελεί και ένα ιδανικό φυσικό καταφύγιο της πανίδας, επειδή το οικοσύστημα προστατευμένο από τις δυσμενείς ανθρώπινες επεμβάσεις παρέχει τη δυνατότητα λειτουργίας ενός πλήρους τροφικού πλέγματος.
Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι ο Κήπος, εκτός από το ότι αποτελεί πνεύμονα πρασίνου και χώρο οπτικής τέρψης και πνευματικής ηρεμίας για τους κατοίκους μιας αστικής περιοχής όπως είναι η δυτική Αττική, λειτουργεί και ως πεδίο έρευνας και επιμόρφωσης του κοινού. Τα φυτά που καλλιεργούνται φέρουν ενημερωτικές πινακίδες, οι οποίες περιέχουν πληροφορίες για την ταυτότητα και τη γεωγραφική τους εξάπλωση. Το προσωπικό του Ιδρύματος διαθέτει ικανή επιστημονική εμπειρία σε θέματα διατήρησης και κυρίως αναπαραγωγής ενδημικών, σπανίων και απειλουμένων ειδών της ελληνικής χλωρίδας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στη Φυτοθήκη (Herbarium) του Κήπου διατηρούνται περίπου 19000 αποξηραμένα δείγματα φυτών, το μεγαλύτερο τμήμα των οποίων προέρχεται από περιοχές που θεωρούνται προστατευόμενες, επειδή έχουν ενταχθεί στο δίκτυο του προγράμματος ‘’NATURA 2000’’.
Επίσης, η Τράπεζα Γενετικού Υλικού περιλαμβάνει σπέρματα 800 περίπου ειδών και τα οποία είναι κατά ένα ποσοστό διαθέσιμα για ανταλλαγή με άλλους Βοτανικούς Κήπους.


Καλλιεργημένο τμήμα
Τα 200 περίπου από τα 1.860 στρέμματα του Κήπου είναι καλλιεργημένα και φιλοξενούν περισσότερα από 2.500 είδη φυτών.Είναι χωρισμένα στα εξής τμήματα:

* Δενδρώνας : φιλοξενεί φυτά από την Ωκεανία, τη Μεσόγειο και τη μη μεσογειακή
Ευρώπη, τη μη μεσογειακή Ασία, τη Νότια Αφρική, τη Βόρεια και Κεντρική
Αμερική και τη Νότια Αμερική
* Ανθώνας : τμήμα καλλωπιστικών φυτών,το οποίο περιλαμβάνει 15 μεγάλα παρτέρια
και 25 λίμνες
* Φαρμακευτικά φυτά
* Συστηματικό τμήμα
* Οικονομικά φυτά : φυτά χρήσιμα για τους εδώδιμους καρπούς τους ή άλλα εδώδιμα
τμήματα του σώματός τους, για την ξυλεία τους, για τις ίνες τους οι οποίες
χρησιμοποιούνται στην κλωστοϋφαντουργία και για τις χημικές ουσίες τους που
χρησιμοποιούνται σε διάφορους τομείς της βιομηχανίας (χρώματα, βερνίκια, κόμμεα,
αρώματα κ.λπ.). Καλλιεργούνται επίσης κτηνοτροφικά και αρτυματικά - αρωματικά
φυτά.
* Θερμοκήπιο : εδώ αναπτύσσονται και διατηρούνται φυτά που έχουν ανάγκη μεγάλης
θερμοκρασίας και υγρασίας (όπως τα φυτά των υγρών τροπικών δασών) και φυτά που
χρειάζονται υψηλή θερμοκρασία και χαμηλή υγρασία
* Φυτώριο : φιλοξενούνται ενδημικά, σπάνια και απειλούμενα φυτά της Ελληνικής
Χλωρίδας
* Ιστορικά φυτά : εδώ φιλοξενούνται είδη, που αναφέρονται από την Αρχαία Ελληνική
μυθολογία ως εμπλεκόμενα σε διάφορους μύθους ή αφιερωμένα στους θεούς. Υπάρχουν
ακόμη είδη, τα οποία οι αρχαίοι συγγραφείς, βοτανικοί ή μη, ανέφεραν ότι
χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας, αλλά επίσης και φυτά που αναφέρουν η Παλαιά και
Καινή Διαθήκη.