Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ορφικός Ύμνος Φύσεως

Ορφικός Ύμνος Φύσεως 
(θυμίαμα αρώματα)




Ὦ Φύσι, παμμήτειρα θεά, πολυμήχανε μῆτερ,
οὐρανίη, πρέσβειρα, πολύκτιτε δαῖμον, ἄνασσα,
πανδαμάτωρ, ἀδάμαστε, κυβερνήτειρα, παναυγής,
παντοκράτειρα, τετιμεν' ἀεὶ, πανυπέρτατε δαῖμον,
ἄφθιτε, πρωτογένεια, παλαίφατε, κυδιάνειρα,
ἐννυχίη, πολύπειρε, σελασφόρε, δεινοκαθέκτε,
ἄψοφον ἀστραγάλοισι ποδῶν ἴχνος εἱλίσσουσα,
ἁγνή, κοσμήτειρα θεῶν ἀτελής τε τελευτή,
κοινὴ μὲν πάντεσσιν, ἀκοινώνητε δὲ μούνη,
αὐτοπάτωρ, ἀπάτωρ, ἄρσην, πολύμητι, μεγίστη,
εὐάνθής, πλοκίη, φιλίη, πολύμικτε, δαῆμον,
ἡγεμόνη, κράντειρα, φερέσβιε, παντρόφε κούρη,
αὐτάρκεια, Δίκη, Χαρίτων πολυώνυμε πειθώ,
αἰθερίη, χθονίη καὶ εἰναλίη μεδέουσα,
πικρὰ μέν φαύλοισι, γλυκεῖα δὲ πειθομένοισιν,
πάνσοφε, πανδώτειρα, κομίστρια, παμβασίλεια,
αὐξιτρόφος, πίειρα πεπαινομένων τε λύτειρα.
πάντων μὲν σὺ πατήρ, μήτηρ, τροφὸς ἠδὲ τιθηνός,
ὠκυλόχεια, μάκαιρα, πολύσπορος, ὡριὰς ὁρμή,
παντοτεχνές, πλάστειρα, πολύκτιτε, πότνιε δαῖμον,
ἀιδίη, κινησιφόρος, πολύπειρε, περίφρων,
ἀενάῳ στροφάλιγγι θοὸν ῥύμα δινεύουσα,
πάνρυτε, κυκλοτερής, ἀλλοτριομορφοδίαιτε,
εὔθρονε, τιμήεσσα, μόνη τὸ κριθὲν τελέουσα,
σκηπτούχοῦσ' ἐφύπερθε, βαρυβρεμέτειρα, κρατίστη,
ἄτρομε, πανδαμάτειρα, πεπρωμένη, αἶσα, πυρίπνους,
ἀίδιος ζωὴ ἠδ' ἀθανάτη τε πρόνοια,
πάντα σὺ ἔσσι, ἄνασσα, σὺ γὰρ μούνη τάδε τεύχεις.
ἀλλά, θεά, λίτομαί σε σὺν εὐόλβοισιν ἐν ὥραις
εἰρήνην ὑγίειαν ἄγειν, αὔξησιν ἁπάντων.

-----------


Ώ θεά Φύσι, μητέρα των πάντων, πολυμήχανη μητέρα, επουράνια, σεβαστή θεά πού κτίζεις τα πάντα, βασίλισσα εσύ δαμάζεις τα πάντα, ακατανίκητη, εσύ κυβερνάς, λάμπεις πολύ. είσαι ή κυρία των πάντων, πάντοτε τιμημένα ό υπεράνω όλων θεός·
είσαι αθάνατη, πρωτότοκος, παναρχαία και εις τους άνδρας παρέχεις δοξαν νυκτερινή, έχεις μεγαλην πείραν φέρεις το φως δυσκόλως καθησυχάζεις, και περιελίσσεις αθόρυβα τα ίχνη των ποδιών σου (περιπατείς αθόρυβα). Είσαι αγνή, διατάσσεις τους θεούς, είσαι το τέλος, χωρίς να έχης τέλος είσαι κοινή εις όλα (μετέχεις εις τα πάντα), αλλά μόνον εις εσέ δεν συμμετέχει τίποτε,
είσαι η ίδια πατέρας του εαυτού σου (εγεννήθης αφ εαυτής), διότι πατέρα δεν έχεις, είσαι και αρσενική και πολυμήχανη και πάρα πολύ ανθηρά, μεγίστη, περιπλέκεις τα πάντα, είσαι φίλη, αναμειγνύεις τα πάντα καί είσαι έμπειρος οδηγός, κυβερνήτης φέρεις ζωήν, είσαι κόρη πού τρέφεις τα πάντα, αυτάρκεια. Δίκη είσαι, η πειθώ των Χαρίτων με πολλά ονόματα αιθέρια (διάγεις εις τον αιθέρα), επίγειος αρχόντισσα καί θαλασσινή πικρή μεν για τους φαύλους, αλλά γλυκεία εις εκείνους που πείθονται εις σέ, σοφή εις όλα, παρέχεις τα πάντα τρέφεις τα πάντα και τα αυξάνεις, λιπαρά (άφθονα), καί απελευθερώνεις, καταστρέφεις, εκείνα πού ωριμάζουν, που πεθαίνουν
συ είσαι πατέρας των πάντων καί επίσης μητέρα τροφός καί βυζάστρα βοηθάς εις την παραγωγήν των προϊόντων, μακαρία, έχεις πολλά σπέρματα (είσαι καρποφόρος), καί γίνεσαι στον καιρό πού πρέπει, ορμή (δραστηριοποιείσαι), δημιουργείς τα πάντα, είσαι πλάστρα, κτίζεις πολλά, σεβαστή θεά αιωνία, φέρεις την κίνησιν. έχεις πολλήν πείραν, είσαι συνετή· καί κινείσαι σαν γρήγορο ρεύμα με αδιάκοπον στροβιλισμόν διαρρέεις από παντού, κινείσαι κυκλικώς καί διαρκώς μεταβάλλεις μορφήν, έχεις ώραίον θρόνον, τιμημένη, μόνον εσύ εκτελείς εκείνο πού απεφασίσθη, καί κρατείς το σκήπτρον (κυβερνάς) από επάνω, καί βροντάς δυνατά, συ ή ισχυρότατη· ατρόμητη, πού δαμάζεις τα πάντα, ή προωρισμένη μοίρα,πού αποπνέεις φωτιά αιωνία ζωή καί αθάνατη πρόνοια τα πάντα είσαι εσύ διότι μόνη σου εσύ κατασκευάζεις (δημιουργείς) όλα αυτά. Αλλά σε παρακαλώ, θεά μου, να μας φέρης μαζί με τις ευτυχισμένες ώρες (εποχές) ειρήνην, υγείαν καί αύξησιν (πολλαπλασιασμόν) τών πάντων.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Άλλιον το Πράσον (Allium porrum)

Ποώδες, ιθαγενές φυτό και ανήκει στο γένος Άλλιον και στην οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae), στην οποία ανήκει και το κρεμμύδι και το σκόρδο. Το πράσο είναι διετές φυτό:
τον πρώτο χρόνο, από τον βλαστό αναπτύσσονται μακριά φύλλα σε σχήμα λόγχης, καθένα από τα οποία έχει μια σαρκώδη βάση που καλύπτει η μία την άλλη και σχηματίζουν ένα σχεδόν κυλινδρικό, παχύ και μακρύ βολβό. Ο βολβός αυτός φτάνει σε μήκος τα 40-50 εκατοστά και στην βάση του  αναπτύσσεται ένας θύσανος με ρίζες που φτάνουν σε μεγάλο βάθος. Κατά το δεύτερο χρόνο, ανάμεσα από τά φύλλα αναπτύσσεται ένα μακρύ στέλεχος που καταλήγει σε μία μεγάλη ταξιανθία, η οποία έχει 300-400 λευκά ή ρόδινα άνθη.
Μπορούμε να το βρούμε άγριο (Άλλιον το αμπελόπρασον - allium ampeloprasum) και διεσπαρμένο σε όλη την Ελλάδα, στην άκρη του δρόμου και σε εγκαταλελειμμένα χωράφια. Καλλιεργείται ανά την Ελλάδα για τα φύλλα και το βολβό του· ανθίζει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και η συγκομιδή γίνεται το χειμώνα. 


Το λαχανικό είναι γνωστό από την αρχαιότητα· η καλλιέργειά του αναφέρεται από το 3200 π.Χ. στην 1η Δυναστεία της Αιγύπτου. Η ίδια η λέξη «πράσον» εμφανίζεται πρώτη φορά στον Ιπποκράτη, αλλά υπήρχε από πολύ παλαιότερα καθώς η λέξη «πρασιά» απαντά στον Όμηρο (δυο φορές στην Οδύσσεια). Και επειδή στις πρασιές δεν θα φύτευαν μόνο πράσα αλλά κάθε λογής λαχανικά, πιθανόν η λέξη πράσον μπορεί να ήταν γενικό όνομα για όλα τα λαχανικά. Από το πράσο λοιπόν κατάγεται και η λέξη «πρασιά» αλλά και η λέξη «πράσινος» (χρώμα), που αρχικά δήλωνε μόνο το ανοιχτό πράσινο, το πράσινο του πράσου δηλαδή, αλλά μετά επικράτησε για όλες τις αποχρώσεις.
Οι αρχαίοι Έλληνες και οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιήσουν πολύ στην καθημερινή τους κουζίνα, τους ήταν μάλιστα γνωστές δύο ποικιλίες του φυτού: το κεφαλωτόν (porrum capitatum) που το έτρωγαν γιά τον βολβό του (κυρίως οι πλούσιοι) και η γηθυλλίς (porrum activum) τα φύλλα της οποίας τα έτρωγαν οι φτωχότερες τάξεις. 

Η μαλακτική ιδιότητα του πράσου ήταν γνωστή και στον Αριστοτέλη, ο οποίος το επαινούσε ως ευφωνικόν. Ο Πλίνιος ανέφερε ότι ο Νέρων έκανε συχνή χρήση πράσων με λάδι, για να καλυτερεύει την φωνή του. Μερικές μέρες τον μήνα μάλιστα, έτρωγε μόνο πράσο με λάδι, χωρίς ψωμί. 
Εξωτερικά χρησιμοποιούσαν τον χυλό του πράσου, μαζί με γάλα ή ροδέλαιο, κατά της ωταλγίας και των εμβοών των αυτιών. Ψημένα τα πράσα σε τηγάνι με ξύδι τα συνιστούσαν ως κατάπλασμα στους πλευριτικούς. Το ίδιο κατάπλασμα το χρησιμοποιούσαν εξωτερικά για πόνους του λαιμού. Ψημένα μέσα σε φύλλο λαχανίδας, τα τοποθετούσαν ως κατάπλασμα για την θεραπεία των παρωνυχίδων, των εγκαυμάτων, ακόμα δε και των αιμορροΐδων. Τα χρησιμοποιούσαν ακόμη και ως αντίδοτο για δηλητηριώδη μανιτάρια.
Ήταν δημοφιλές εορταστικό φαγητό το οποίο έφτιαχναν μαζί με σύγκλινα. Παλιότερα, οι γυναίκες έβγαιναν στο «πρασολόημα»· μάζευαν τα πράσα και τα έφερναν σε «απυροτσούβαλα» (μικρά τσουβάλια από θειάφι). Τα πράσα τα χρησιμοποιούσαν για εγκαθίσματα στους δύσκολους τοκετούς, από τις πρακτικές μαίες «για να πέσει το λευτέρι» (ο πλακούς).
Στην κινέζικη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται εσωτερικά υπό μορφή εγχύματος από το φρέσκο φυτό, για τα πρώτα στάδια του κρυολογήματος και στην καταρροή συνοδευμένη με μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος.


ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Η κύρια θεραπευτική δράση του φυτού, την οποία είχαν ανακαλύψει και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, είναι η μαλακτική και αποχρεμπτική των βλεννογόνων του αναπνευστικού συστήματος ιδιότητά του (χάρι στο θειοαζωτούχο αιθέριο έλαιο που περιέχει), γι' αυτό και συνιστάται η χρήση του σε φαρυγγίτιδες, λαρυγγίτιδες, βρογχίτιδες και γενικά όλων των πνευμονικών νοσημάτων. 
Είναι ελαφρώς καθαρκτικό και βοηθά στην δυσκοιλιότητα και στον καθαρισμό του εντέρου από παράσιτα. Έχει γενική αποτοξινωτική δράση αλλά και ειδική, καθώς βοηθά στην αποτοξίνωση των καπνιστών.
Περιέχει φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο (σε μικρές ποσότητες) καθώς και βιταμίνες Α, B, C και φολικό οξύ. 

Στην κουζίνα το πράσο χρησιμοποιείται ολόκληρο, μαζί με ρύζι, πατάτες, κρέας, σε πίτες και σε τάρτες. Η γεύση του είναι μοιάζει με του κρεμμυδιού αλλά είναι πιο γλυκιά.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Ενυδρίδα (Lutra lutra)

Η ενυδρίδα ή βίδρα είναι ευρωπαϊκό θηλαστικό της οικογένειας των Μουστελιδών, στην οποία ανήκουν και οι νυφίτσες και τα κουνάβια, εξ ου και η ομοιότητά τους. Είναι υδρόβιο ζώο, με ενδιαίτημα κυρίως το γλυκό νερό, καθώς υπάρχουν και θαλάσσιες βίδρες που ζουν μόνο στις ακτές της Νορβηγίες και της Σκωτίας.
Η ευρωπαϊκή βίδρα είναι το συχνότερα απαντώμενο είδος βίδρας, αλλά το όνομά της δεν ανταποκρίνεται στην γεωγραφική της κατανομή καθώς μπορεί να την συναντήσει κανείς (εκτός από την Ευρώπη) σε τμήμα της Ασίας και της Αφρικής. Στην χώρα μας φωλιάζουν κατά μήκος των οχθών στα ποτάμια και τις λίμνες. 
Προτιμά ρηχά ποτάμια και λίμνες με πυκνή βλάστηση ώστε να νιώθει προστατευμένη· η φωλιά της βρίσκεται κοντά στο νερό, είναι υπόγεια, με δυο ανοίγματα ίσως και υποβρύχια. Αν και αρκετά καμουφλαρισμένος ο τόπος διαμονής τους συχνά προδίδεται στους εχθρούς της (λύκοι, λύγκες, αετοί, κ.α.) από τα αποτυπώματά τους στην λάσπη ή το χιόνι.
Η διατροφή τους συνίσταται σε ψάρια, γι' αυτό άλλωστε προτιμούν καθαρά νερά με επαρκείς ποσότητες τροφής, αλλά και σε πτηνά, βατράχια και μικρότερα θηλαστικά. Τους αρέσει να κυνηγούν την νύχτα αλλά και να περιπλανιώνται αναζητώντας νέους ψαρότοπους. Είναι πολύ παιχνιδιάρικα ζώα, παίζουν μέσα στο νερό ή γλυστρώντρας πάνω στην λάσπη και το χιόνι. Εξημερώνονται εύκολα αν συλληφθούν από μικρή ηλικία.
Η ενυδρίδα έχει λεπτό μακρύ κορμό, ελαστικό και μυώδες, μακριά ουρά και λαιμό και μικρά αυτιά και κοντά πόδια.  Έχει παχιά γούνα, η οποία λόγω της δομής της, προσφέρει στο ζώο αποτελεσματική μόνωση από την υγρασία και το κρύο· το σώμα της καλύπτουν 80 εώς 100 εκατ. τρίχες και η βίδρα περνά το 1/10 της μέρας της για να φροντίζει την γούνα της. Η γούνα της είναι σκούρα καφετιά στην πλατή, ενώ από κάτω, στα μάγουλα και στο πρόσωπο είναι πιο ανοιχτόχρωμη. Κολυμπά γρήγορα, κουνώντας την ουρά και το ευλύγιστο σώμα της και χρησιμοποιεί τα πίσω πόδια της που έχουν νηκτικές μεμβράνες, σαν κουπιά. Οι βίδρες που ζουν στην θάλασσα και στο χιόνι είναι μεγαλύτερες και βαρύτερες.
Ζευγαρώνουν οποιαδήποτε στιγμή του έτους, η κύηση κρατά 60 περίπου μέρες και γεννιώνται 1-4 κουτάβια που στην αρχή είναι τυφλά. Την πρώτη προσπάθεια να κολυμπήσουν την κάνουν την 6η βδομάδα της ζωής τους και μένουν υπό την προστασία της μητέρας τους περίπου ένα έτος μέχρι να μάθουν να κυνηγούν μόνα τους.

















Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Δελτίο Οικολογικών & Περιβαλλοντικών Εκδηλώσεων - Φεβρουάριος 2013


Σεμινάριο αστικής Αεικαλλιέργειας στην Πάτρα 

Έμπνευση για μια πιο βιώσιμη ζωή στην πόλη.
Πάτρα, Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013, ώρα 10:00 – 16:00 

Η αεικαλλιέργεια (permaculture) είναι μια ολιστική επιστήμη σχεδιασμού οικοσυστημάτων που εμπνέεται από τους νόμους της φύσης και χρησιμοποιεί αρχαίες τεχνικές και καινούργια τεχνογνωσία για να μας δείξει πώς μπορούμε να έχουμε την τροφή, νερό, στέγη, ενέργεια, κοινωνία, υγεία, χρήματα και γη που χρειαζόμαστε με τρόπους δημιουργικούς και φιλικούς προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Σε αυτό το εργαστήρι θα μάθουμε πώς έστω και στα ελάχιστα περιθώρια καλλιέργειας στην πόλη, υπάρχουν μικρές ευκαιρίες να κάνουμε μεγάλες διαφορές στη ζωή μας αξιοποιώντας τους χώρους μας και τα πολύτιμα «σκουπίδια» μας για να αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε με το περιβάλλον μας, αλληλοσυνδέοντας τα παρεχόμενα στοιχεία του. 

Θέματα: εισαγωγή στην αεικαλλιέργεια, αεικαλλιέργεια στο μπαλκόνι μας, κομποστοποίηση, πρακτικές και δημιουργικές εφαρμογές αεικαλλιέργειας στην πόλη. 

Πληροφορίες εδώ


2η Επιστημονική Συνάντηση για τις Τοπικές Ποικιλίες  
Ελληνικά όσπρια: αναδεικνύοντας την πλούσια κληρονομιά μας  

Φάβα Σαντορίνης, φακή Εγκλουβής Λευκάδας, φασόλια Πρεσπών, γνωστά, μοναδικά και φημισμένα όσπρια που είτε έχουμε γευτεί είτε τα έχουμε συζητήσει. Όμως υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά ακόμα, που είναι καιρός να τα γνωρίσουμε: Μαειρέματα Λέρου, αράκι Λευκάδας, πίσσες Σκύρου, άφκος Λήμνου, ρεβίθι Λισβορίου Λέσβου, βανίλιες Φενεού, στενοκούκια και επτακούκια, ψάρα Λευκάδας, και τόσα άλλα. Ένας ατελείωτος αριθμός τοπικών ποικιλιών οσπρίων που ευδοκιμεί σε «τούτα ’δω τα χώματα». Ποικιλίες που διαμόρφωσαν μαζί ο αγρότης και το καλλιεργητικό περιβάλλον για δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια από την Φλώρινα έως την Πάτμο και από την Κέρκυρα έως στην Σχοινούσα. Είναι οι τοπικές ποικιλίες οσπρίων που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να επανεκτιμάται η νοστιμιά τους και να γίνονται περιζήτητες. 
Θα διερευνηθούν και θα συζητηθούν πτυχές που θα συμβάλουν στην ανάδειξη των τοπικών ποικιλιών οσπρίων της Ελλάδας, όπως: Τα ευρήματα αρχαιολογικών ανασκαφών, η γλωσσική τους προέλευση, η πιστοποίηση και η προστασία τους από την νοθεία, η ιστορία και η ποικιλότητά τους, τα καλλιεργητικά συστήματα, η προστασία τους από τις ασθένειες και τα έντομα καθώς οι δυνατότητες συμβολής τους στην τοπική ανάπτυξη και άλλα. 

Η συνάντηση θα γίνει την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013 στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιερά Οδός 75, Αθήνα


Πρόσκληση στο Ανοικτό Σπορείο 2013  
Αίγινα, 10 Φεβρουαρίου 2013



Για 8η συνεχή χρονιά η ομάδα Αίγινας της Εναλλακτικής Κοινότητας «Πελίτι» οργανώνει Ανοικτό Σπορείο στις 10 Φεβρουαρίου 2013, ώρα 11:00 πμ, στην Αίγινα, στον χώρο του πύργου του Μάρκελλου ( 5 λεπτά από το λιμάνι). Θα φυτέψουμε σπόρους, θα αναθρέψουμε τα φυτά και τον Απρίλιο στην γιορτή που θα γίνει στον ίδιο χώρο θα τα επιστρέψουμε και θα τα χαρίσουμε ώστε να βοηθήσουμε στην διάδοση και διατήρηση τους. Η εκδήλωση αυτή έχει ως σκοπό την ευαισθητοποίηση όλων μας για την διατήρηση σπόρων των παραδοσιακών και ντόπιων ποικιλιών, αυτών των δώρων που απλόχερα μας χαρίζει η φύση εδώ και χιλιετίες και που στις ημέρες μας κινδυνεύει με εξαφανιση.