Αχινός

Θαλάσσιος ζωντανός οργανισμός με ασβεστολιθικό κέλυφος που φέρει μακρυά αγκάθια χρήσιμα τόσο για την προστασία του από τους εχθρούς του όσο και για να κινείται. Κύρια τροφή του είναι οι άλγες, τα μύδια και διάφορα ασπόνδυλα ζώα. Στη μέση της κοιλιάκής του χώρας φέρει ένα είδος στόματος με πέντε δόντια ώστε να μπορεί να προσλαμβάνει και να τεμαχίζει την τροφή του. Στο μασητικό αυτό όργανο δόθηκε η ονομασία "Λύχνος του Αριστοτέλη" λόγω της ακριβής περιγραφής της φυσιολογίας του αχινού που περιλαμβάνεται στο "Περί Ζώων Ιστορίας" του.

Υπάρχουν εκατοντάδες είδη αχινών, πολλά από τα οποία είναι εδώδιμα · το μέρος που τρώγεται είναι οι γεννητικοί αδένες του όπου υπάρχουν και τ' αυγά του (χαβιάρι) και συνήθως προσφέρονται βραστοί ή ωμοί.
Όταν ο αχινός πεθάνει, τα αγκάθια του πέφτουν και μένει μόνο το κέλυφός του, που χρησιμοποιείται ευρέως ως διακοσμητικό στοιχείο. Η συνομοταξία των προγόνων του έχει εξαφανιστεί, αλλά έχει αφήσει πίσω της ένα εκτεταμένο αρχείο απολιθωμάτων με τα αρχαιότερα να χρονολογούνται από την Παλαιοζωική Εποχή (περίπου 542 εκατ. έτη πριν).