Η ουράνια απεικόνιση του Πηγάσου

Έρευσε το αίμα της νεκρής κεφαλής της Μεδούσης εις την θάλασσα και μία γέννα αλλόκοτη έλαβε χώρα… Εκ των πηγών του ωκεανού, ο λατρευτός ίππος όλων των Μουσών, ο κουβαλητής του Βελλερεφόντη προς τον φόνο της Χίμαιρας, ο υιός του Ποσειδώνα, ο Πήγασος. Ένας από τους μεγαλύτερους αστερισμούς του βορείου ημισφαιρίου ο οποίος μαζί με τον αστερισμό της Ανδρομέδας στα ανατολικά του, ομοιάζουν με την Μεγάλη Άρκτο. Μεσουρανεί το φθινόπωρο, όταν ένα πανέμορφο φωτεινό τετράγωνο είναι ευδιάκριτο στον ουράνιο θόλο. Ο αστερισμός μεταφράστηκε από τους Λατίνους ως «Equus». Με αυτή την ονομασία εμφανίζεται σε πληθώρα έργων. Στην μετάφραση της Μεγίστης του Πτολεμαίου, το 1551, την Almagest, εμφανίζεται και με τα δύο ονόματα, ως «Equus Pegasus». Στους Αλφόνσιους πίνακες εμφανίζεται ως «Alatus» ( ιπτάμενος). Ευρυτέρα, στην Ουρανογραφία ο Πήγασος εμφανίζεται ως φτερωτός ίππος. Ο Ερατοσθένης, αρχικώς, ανέφερε τον Πήγασο διευκρινίζοντας πως δεν φέρει φτερωτά μέρη. Εκείνος ο οποίος προσέδωσε την πτητική ικανότητα εις τον Πήγασο ήταν ο Πτολεμαίος. Οι Άραβες εξίσου τον εμφανίζουν ως ιπτάμενο κατόπιν ζυμώσεων στην Παράδοσή τους μεταξύ υδάτινων και αέρινων απεικονίσεων στους αστερισμούς. Ο χριστιανισμός, πιστός στην κατακρήμνιση κάθε ευγενούς ομορφιάς, παρομοίασε τον ένδοξο αυτόν ίππο, με το « γαϊδουράκι» το οποίο μετέφερε τον υιό του Γιαχβέ στα Ιεροσόλυμα.
Μία επιμέρους πτυχή των αναζητήσεων και της καλλιέργειας ενός ανθρώπου που εξεγείρεται ενάντια στα αντιφυσικά και αντικοσμικά ρεύματα της συγχρόνου αντιπαραδοσιακής κοινωνίας, της οποίας επιφανειακά σημεία θα παρουσιάζουμε σταδιακά στο ιστολόγιο της Φυσιογνωσίας, είναι η Ουρανογραφία. Την νύχτα, υψώνοντας τους οφθαλμούς μας, αρνούμαστε να αντικρίζουμε συνεχώς οπλισμένο σκυρόδεμα και τα χλωμά φώτα των σάπιων μητροπόλεων. Κοσμολογικά και ιστορικά δρώμενα μένουν αποτυπωμένα εις τον Ουράνιο Θόλο, έτοιμα να διδάξουν, να εμπνεύσουν, να προσανατολίσουν…