Μανιτάρια (Fungi)

Ανήκουν στην οικογένεια των μυκήτων. Μανιτάρι ονομάζεται το ορατό μέρος του μύκητα που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και στην ουσία αποτελεί το "άνθος" του. Το κυρίως μέρος του είναι υπόγειο άρα και αθέατο. Τα βρώσιμα μανιτάρια μαζεύονται από έμπειρους επαγγελματίες ή από κατοίκους που τα γνωρίζουν παραδοσιακά από την οικογένειά τους. Ακόμη, υπάρχουν πολλοί σύλλογοι μανιταρόφιλων που συλλέγουν όχι μόνο εδώδιμα, αλλά κάθε είδους μανιτάρια ως διαδικασία αναψυχής και άθλησης. Οι πρώτες ιστορικές αναφορές για τα μανιτάρια συναντώνται στις ινδικές Βέδες. Ο Θεόφραστος στη βοτανολογική του πραγματεία "Περι Φυτών Ιστορίας" αναφέρει τον όρο "μύκης" , που στις μέρες μας χρησιμοποιείται διεθνώς. Ακόμη, ο όρος "fungus" αποτελεί παραφθορά της ελληνικής λέξης σπόγγος". Στην Αίγυπτο, το μανιτάρι θεωρούνταν το "φυτό της αθανασίας" και γοήτευσε τόσο πολύ τους φαραώ που το "αναγόρευσαν" σε φαγητό για την αριστοκρατία. Στη Ρώμη, φαίνεται ότι η γνώση για τα μανιτάρια ήταν αρκετά ανεπτυγμένη καθώς ο αυτοκράτορας Κλαύδιος Β' δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του με δηλητηριώδη μανιτάρια, με σκοπό να κληρονομήσει το θρόνο ο γιος της Νέρωνας. Ακόμη, οι Ίνκας και οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν παραισθησιογόνα μανιτάρια στις θρησκευτικές τους τελετές. Τέλος, η καλλιέργεια εδώδιμων μανιταριών άρχισε από τη Γαλλία, με πρωτεργάτη το βασιλιά Λουδοβίκο 14ο .

Τα μανιτάρια είναι υποτιμημένα ως προς τις θρεπτικές ουσίες τους λόγω της περιορισμένης γνώσης που υπάρχει γι' αυτά στην Ελλάδα · μεγάλες ποσότητες του συμπλέγματος των Βιταμινών Β (που μοιάζουν με τις αντίστοιχες του κρέατος) και πρωτεϊνών περιέχονται στα μανιτάρια συμβάλλοντας έτσι στην καλη λειτουργία του νευρικού συστήματος και την αντιμετώπιση της κόπωσης, της ατονίας και της νευρικότητας. Επιπλέον, είναι πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία (σελήνιο, κάλιο χαλκό, σίδηρο) με εξαιρετικές αντιοξειδοτικές ιδιότητες και βοηθούν στη μείωση της κακής χοληστερόλης στο αίμα. Σύμφωνα με σύγχρονες επιστημονικές έρευνες κάποιες ουσίες τους έχουν αντικαρκινική δράση γι' αυτό και χρησιμοποιούνται στη φαρμακολογία για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και του προστάτη.Τέλος, έχουν εξαιρετικά χαμηλές θερμίδες (22 θερμίδες/100 γραμμ.) και πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη, καθώς το 95% του βάρους τους είναι νερό.

Ενδεικτικά, ορισμένα είδη εδώδιμων μανιταριών :

• Πλευρώτους (Pleurotus Ostreatus)
• Άσπρα Μανιτάρια ή Πορτομπέλλο (Agaricus bisporus)
• Σιτάκι (Lentinula edodes)
• Βασιλομανίταρο ή Πορτσίνι (Boletus edulis)
  

Συμβουλές:
Τα φρέσκα μανιτάρια δεν διατηρούνται περισσότερο από 8 μέρες στο ψυγείο.Αποφεύγουμε να πλένουμε τα μανιτάρια, αν όμως έχουν χώμα τα σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας.

Γευστική πρόταση : Πλευρώτους στο Grill (του φούρνου)

Μπορείτε να τα προμηθευτείτε από μανάβικο ή οποιοδήποτε κατάστημα τροφίμων. Κόβουμε λίγο τις άκρες από τα κοτσάνια τους, τα βάζουμε σε ένα ταψί και ρίχνουμε λάδι, αλάτι, πιπέρι και σκόρδο (φρέσκο ή τριμμένο). Τα ψήνουμε και από τις δύο πλευρές να ροδίσουν και όταν τα βγάλουμε προσθέτουμε ρίγανη, λεμόνι και μαϊντανό. Αν τα ψήσουμε σε ψησταριά, δεv χρειάζεται να τα βάλουμε σε ταψί.