Ω συ, που διάβηκες δυναμικά όλες μας τις κοιλάδες
Βάλε στα μανιασμένα άτια σου χαλινάρι, μετρίασε
Τον καύσωνα που βγαίνει σφοδρός
Απ' τα μεγάλα τους ρουθούνια. Συ, Ω Θέρος
Εδω συχνά έστηνες τη σκηνή σου, κ' είχες αποκοιμηθεί
Πολλές φορές κάτω απ' τις βελανιδιές μας, ενώ εμείς
Κοιτάγαμε με χαρά, τα πυρωμένα μέλη σου και τα πλούσια μαλλιά.
Κάτω απ' τους βαρείς μας ήσκιους συχνά έχουμ' ακούσει
Τη λαλιά σου, όταν το μεσημέρι πάνω στο πυρωμένο άρμα του,
Πήγαινες στα βάθη τ' ουρανού· πλησίον των πηγών μας
ξεπεζεύεις, και στις κοιλάδες μας που έχουν βρύα,
Σε κάποια όχθη παράμερα στο ποτάμι, πετάς τα ρούχα σου
Από μετάξι και πλισέδες, κι ορμάς στον χείμαρρο:
Οι κοιλάδες μας, το Καλοκαίρι αγαπούν σ' όλο του το μεγαλείο.
Οι βάρδοι μας που παίζουνε την ασημένια λύρα, έχουν μεγάλη φήμη:
Η νιότη μας είν' πιο τολμηρή από τους χωρικούς του νότου:
Οι παρθένες μας είν' ωραιότερες όταν εύθυμα χορεύουν:
Τραγούδια δεν μας λείπουνε, μήτε όργανα χαράς,
Ούτε γλυκειά ηχώ, μήτε νερά καθάρια ωσάν του παραδείσου,
Ούτε στεφάνια δάφνινα ενάντια στην πνιγηρή τη ζέστη.
Βάλε στα μανιασμένα άτια σου χαλινάρι, μετρίασε
Τον καύσωνα που βγαίνει σφοδρός
Απ' τα μεγάλα τους ρουθούνια. Συ, Ω Θέρος
Εδω συχνά έστηνες τη σκηνή σου, κ' είχες αποκοιμηθεί
Πολλές φορές κάτω απ' τις βελανιδιές μας, ενώ εμείς
Κοιτάγαμε με χαρά, τα πυρωμένα μέλη σου και τα πλούσια μαλλιά.
Κάτω απ' τους βαρείς μας ήσκιους συχνά έχουμ' ακούσει
Τη λαλιά σου, όταν το μεσημέρι πάνω στο πυρωμένο άρμα του,
Πήγαινες στα βάθη τ' ουρανού· πλησίον των πηγών μας
ξεπεζεύεις, και στις κοιλάδες μας που έχουν βρύα,
Σε κάποια όχθη παράμερα στο ποτάμι, πετάς τα ρούχα σου
Από μετάξι και πλισέδες, κι ορμάς στον χείμαρρο:
Οι κοιλάδες μας, το Καλοκαίρι αγαπούν σ' όλο του το μεγαλείο.
Οι βάρδοι μας που παίζουνε την ασημένια λύρα, έχουν μεγάλη φήμη:
Η νιότη μας είν' πιο τολμηρή από τους χωρικούς του νότου:
Οι παρθένες μας είν' ωραιότερες όταν εύθυμα χορεύουν:
Τραγούδια δεν μας λείπουνε, μήτε όργανα χαράς,
Ούτε γλυκειά ηχώ, μήτε νερά καθάρια ωσάν του παραδείσου,
Ούτε στεφάνια δάφνινα ενάντια στην πνιγηρή τη ζέστη.
William Blake
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου