Το «κουτούκι» αποτελεί ένα μοναδικής ομορφιάς σπήλαιο στην περιοχή της Παιανίας στην Αττική. Ηλικίας χρονολογημένης περί των δύο εκατομμυρίων ετών, δίχως ποτέ να έχει κατοικηθεί από ανθρώπους ή ζώα (με μόνη εξαίρεση νυχτερίδες και ένα είδος αράχνης), μαγεύει τον επισκέπτη με την ομορφιά και την μοναδικότητα των σχεδίων που σχηματίζουν οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες. Η «κόλαση του Δάντη», ο « θρόνος του Διός», η περιοχή της «Γεννήσεως», οι «κινεζικοί λέοντες», «καταρράκτες» και «ποτάμια» αποτελούν μερικά μονάχα μέρη του σπηλαίου, βαπτισθέντα από την φαντασία των ανθρώπων που τα πρωτοαντίκρισαν.
Το σπήλαιο της Παιανίας ανακαλύφθηκε τυχαία, χάριν ενός κατσικιού, το οποίο σκόνταψε στην μοναδική εσοχή στην επιφάνεια του βουνού που οδηγούσε εντός του (-του σπηλαίου). Ο βοσκός πλησιάζοντας προς το μέρος της εισόδου, άκουσε από βάθος περίπου 5 μέτρων το κατσίκι του να είναι ζωντανό. Εν συνεχεία ένας πηγαδάς, κατεβαίνοντας να διασώσει το ζωντανό, ένιωσε ένα ρεύμα αέρα να το διαπερνάει. Οι αγνές λαϊκές μυθοπλασίες, δεισιδαιμονίες και φαντασιώσεις που ακολούθως διαδίδονταν , έγιναν αντιληπτές από έναν δαιμόνιο δημοσιογράφο, τον κ. Χατζόπουλο, ο οποίος με το ζεύγος Πετροχείλου έσπευσαν να ερευνήσουν το ζήτημα.
Το ζεύγος Γιάννη και Άννας Πετροχείλου εργάστηκε για περίπου 20 χρόνια, δίχως καμία άνωθεν βοήθεια για την διάνοιξη, καθαρισμό, εξερεύνηση και πλήρη χαρτογράφηση του σπηλαίου. Η ανταμοιβή του έργου τους, το οποίο αποτελεί δείγμα θριάμβου της θελήσεως, υπήρξε η παγκοσμίας εμβελείας ακτινοβόληση της ομορφιάς ενός θαύματος της φύσεως. Ζωντανό και ενεργό ακόμα, με σταγόνες έτοιμες να απαγκιστρωθούν από τις κόχες των σταλακτιτών επιδιδόμενες σε μία ελεύθερη πτώση προς τις κόψεις των σταλαγμιτών, δημιουργεί ενοχές στον επισκέπτη ο οποίος θα διανοηθεί να διακόψει την σταγονοροή που βλέπει να εκτυλίσσεται εμπρός του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου