Κερασιά (Prunus avia)

Η κερασιά ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus) της οικογένειας των Ροδοειδών (Rosaceae) • πρόκειται για αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό το οποίο θεωρείται συγγενής της βυσσινιάς. Είναι φυλλοβόλο δέντρο με ύψος που φτάνει και τα 20 μέτρα.. Τα φύλλα της είναι μεγάλα και ελλειψοειδή, τα κλαδιά της όρθια, ο κορμός της λείος και γκρίζος, ενώ τα άνθη της είναι μεγάλα λευκού χρώματος τα οποία είναι οργανωμένα σε ταξιανθίες. 

Ο χρόνος ζωής της υπολογίζεται περί τα 60 χρόνια και η καρποφορία αρχίζει από τον 4ο χρόνο της ζωής της. Ευδοκιμεί σε διάφορους τύπους εδαφών ωστόσο προτιμά κυρίως τα μη ασβεστολιθικά. Οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι. Κατάγεται από την περιοχή του Καυκάσου, μάλιστα οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι προερχόταν από την πόλη της Κερασούντας πλησίον της Μαύρης Θάλασσας. Στην Ευρώπη έφτασε από τον Ρωμαίο στρατηγό Λούκουλο, ο οποίος ανακάλυψε τον καρπό και τον έφερε στην Ιταλία. Η λέξη κεράσι προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη κέρασος, την οποία δανείστηκαν οι Λατίνοι ως cerasum και πέρασε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. 

Η κερασιά καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό της, τα κεράσια, τα οποία είναι εξαιρετικά νόστιμα και θρεπτικά φρούτα, ωστόσο υπάρχουν ποικιλίες οι οποίες καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά δέντρα. Χρησιμοποιείται δε το ξύλο της, το οποίο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στην υγρασία, για κατασκευή επίπλων αλλά και μουσικών οργάνων και ηχείων, καθώς δίνει καλή ακουστική.

Εγχειρίδιο καλλιέργειας κερασιάς 

www.nagref.gr/journals/publications/Kerasies.pdf 

Τα κεράσια έχουν σχήμα σφαιρικό και ο φλοιός τους είναι λείος και γυαλιστερός. Είναι μικρά σε μέγεθος και το χρώμα τους ποικίλλει. Στην Ελλάδα παράγονται στον Κολινδρό Πιερίας, στην Έδεσσα, στα Γρεβενά, στην Χίο και σε άλλες περιοχές της βορείου, κυρίως, Ελλάδος, όπου συναντάμε δύο κατηγορίες, με απαλή και με τραγανή σάρκα. Πιο γνωστές ποικιλίες είναι η κερασιά Ρουπκόβου, από την οποία προέρχονται τα τραγανά κεράσια Εδέσσης, καθώς και η πετροκερασιά, η οποία φέρει μία χαρακτηριστική γραμμή στο μέσο του καρπού. Άλλες ποικιλίες είναι η κερασιά των βοδενών, η τραγανή Βόλου και η Ναπολέων. 

Ωφελιμότητα – θεραπευτικές ιδιότητες 

Τα κεράσια είναι γλυκά, όξινα και στυφά και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό στον οποίον προσφέρουν πολλά θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία ικανά να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του, στην πρόληψη και άλλοτε στην θεραπεία πολλών νοσημάτων και εκφυλιστικών παθήσεων. Συγκεκριμένα το κεράσι περιέχει μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες καθώς και κάλιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Η υψηλή περιεκτικότητα σιδήρου προάγει την αιμοποίηση γι’αυτό τον λόγο ενδείκνυται σε περιπτώσεις αναιμίας. Επιπλέον είναι πλούσια σε βιταμίνη Α και C. Τα μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, που περιέχουν, δρουν ανακουφιστικά σε ρευματικούς πόνους και στην ουρική αρθρίτιδα. Επίσης, περιέχουν φυτοστερόλες, οι οποίες οδηγούν στην μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Επιπλέον έρευνες υποστηρίζουν ότι διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες έναντι σε φλεγμονές και λοιμώξεις ενώ ο χυμός που παράγουν αποτελεί ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια την τερηδόνα των δοντιών. 

 Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι ότι εξουδετερώνουν τόσο την πνευματική όσο και την σωματική κόπωση εξαιτίας της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού. Έχει ελάχιστες θερμίδες, μόλις 4 ανά καρπό και καταναλώνονται από άτομα που ακολουθούν δίαιτα αδυνατίσματος δεδομένης της χωνευτικής και διουρητικής τους ιδιότητας (τα κοτσάνια των κερασιών χρησιμοποιούνται για την παρασκευή διουρητικών ροφημάτων). Ταυτοχρόνως, αποτοξινώνουν το ήπαρ, το αδενικό σύστημα καθώς και την χολή, ενώ ευνοούν την καλή εντερική λειτουργία εξαιτίας των οργανικών οξέων αλλά και των φυτικών ινών που περιέχουν.

Τέλος, τα κεράσια είναι ιδιαιτέρως πλούσια σε ανθοκυανίνες. Πρόκειται για φυτικές χημικές αυτές ουσίες με ευεργετικές δράσεις για την υγεία, οι οποίες ανήκουν σε οικογένεια φυτικών ουσιών που δίνουν το χαρακτηριστικό χρώμα σε πολλά είδη φρούτων. Ανθοκυανίνες υπάρχουν και σε άλλα φρούτα, όπως τα σταφύλια και οι φράουλες. Πειράματα έδειξαν ότι οι ανθοκυανίνες από τα κεράσια είχαν την ισχυρότερη δράση, συγκριτικά με άλλα φρούτα, αναφορικά με την αύξηση παραγωγής ινσουλίνης από τα παγκρεατικά κύτταρα γεγονός που βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου καθώς και του σακχαρώδη διαβήτη. 

Τα κεράσια τρώγονται κυρίως ως φρέσκα φρούτα, ωστόσο υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, χρησιμοποιούνται δε για την κατασκευή γλυκισμάτων, και ως γαρνίρισμα σε διάφορα είδη ζαχαροπλαστικής. Χρησιμοποιούνται επίσης, ως γλυκά κουταλιού τα οποία γίνονται από όλες τις ποικιλίες. Στην Ελλάδα, τα περίφημα γλυκά του κουταλιού γίνονται τόσο από τις γλυκές όσο και από τις υπόξινες ποικιλίες. 

ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΚΕΡΑΣΙ "ΘΑΛΛΩ''

Συστατικά : Κεράσια, Ζάχαρη, Λεμόνι 

Υλικά : 2 κιλά κεράσια 1 1/2 κιλό ζάχαρη 1 λεμόνι

-Πλένουμε τα κεράσια κ αφαιρούμε προσεχτικά τα κοτσάνια του

-Αφαιρούμε τα κουκούτσια με ένα μαχαιράκι ή με φουρκέτα

-Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα κεράσια, το ζουμί που έβγαλαν κ την ζάχαρη

-Ανακατεύουμε προσεχτικά κ τα αφήνουμε 15΄ στην φωτιά

-Βγάζουμε τα κεράσια κ συνεχίζουμε να βράζουμε μέχρι να γίνει σιρόπι

-Ακολούθως βάζουμε τα κεράσια και αφήνουμε μέχρι να κρυώσει το γλυκό

-Αποστειρώνουμε τα βάζα, γεμίζουμε με το γλυκό και κλείνουμε αεροστεγώς 

Συμβολισμός της κερασιάς  

 
 Οι κερασιές έχουν ιδιαίτερη θέση στην κουλτούρα της Ιαπωνίας.Τα άνθη της είναι το εθνικό λουλούδι, το οποίο αντιπροσωπεύει την ομορφιά, την ευγένεια, και την σεμνότητα. Επιπλέον,  αποτελεί οιωνό καλής τύχης και έμβλημα αγάπης, ενώ το προσφέρουν ως ένδειξη φιλίας σε άλλους λαούς. Επίσης, η λαβή των σπαθιών των σαμουράι ήταν στολισμένη με κεράσια, που συμβόλιζαν την πολεμική κλίση και την μοίρα αυτών των ανδρών. Ο κόκκινος καρπός του κερασιού ήταν σύμβολο του αίματος και της σάρκας, που έπρεπε να κοπεί για να φτάσει κανείς στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης.Αλλά και στους γάμους, το έθιμο απαιτεί να ετοιμάζεται ένα ρόφημα από άνθη κερασιάς, εγγύηση για την ευτυχία των νεονύμφων. Στην Ιαπωνία εξάλλου, τα κεράσια συμβολίζουν την γονιμότητα αλλά και την γιορτή και το ξεφάντωμα. Από τα αρχαία χρόνια, κατά τον χρόνο άνθισης των κερασιών, εορτάζεται το φεστιβάλ Hanami στο οποίο υμνείται η τέλεια ομορφιά των ανθέων τους.
Οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούσαν τον καρπό του κερασιού ως σύμβολο της αθανασίας. Ένας κινέζικος θρύλος αναφέρει ότι στον κήπο της θεάς Xi Wang Mu, τα κεράσια ωριμάζουν κάθε χίλια χρόνια. Επειδή το ξύλο της κερασιάς χρησιμοποιείται για να κρατήσει μακριά τα κακά πνεύματα, την Πρωτοχρονιά τοποθετούν πάνω από την πόρτα τους κλαδιά κερασιάς ενώ ένα σκαλιστό, από ξύλο κερασιάς, άγαλμα στολίζει πάντα τα σπίτια τους. 

Η κερασιά στην τέχνη  

Ζωγραφική 

The Cherry Thieves - Zuber Buhler Fritz

Ποίηση

 

 [...]

Καλῶς τα τὰ σπιτιάτικα
μεθυστικὰ γιορτάσια!
Στὰ μάτια τοῦ μισόκοπου
μαγιάτικα κεράσια
ροδίζουν καὶ σταλάζουνε
δροσιὰ καὶ γλύκα· ὦ! πόσο!
Πεινῶ καὶ πάω ν' ἁπλώσω
τὰ χέρια πρὸς αὐτά.

Κωστής Παλαμάς

Μουσική  

Απόδοση το μουσικού έργου
“ Dream of the Cherry Blossoms ” του Keiko Abe