Aνήκει στην οικογένεια των Εσπεριδοειδών. Η λεμονιά μπορεί να μεγαλώσει μέχρι 6 μέτρα σε ύψος, όμως συνήθως είναι πιο κοντή. Στην λεμονιά τα φύλλα – πράσινα και λαμπερά – υπάρχουν ταυτόχρονα με τα λευκά άνθη. Οι λεμονιές φυτρώνουν σε τροπικά και εύκρατα κλίματα και δεν αντέχουν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες• ευδοκιμεί σε περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια. Μεγάλη παραγωγή λεμονιών συναντά κανείς στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και άλλες μεσογειακές χώρες, την Αργεντινή, την Ινδία, την Βραζιλία και τις ΗΠΑ. Μπορούν να φυτευτούν ως φυτά κήπου ή και σε γλάστρα αν κλαδεύονται για να παραμείνουν μικρές. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες λεμονιών, όπως τα Εύρηκα, Λισαβόνας και Μέγερ.Ο καρπός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στην μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια την χαρακτηριστική ξινή τους γεύση.
Το λεμόνι είναι καλλιεργημένο υβρίδιο που προέρχεται από άγριες ποικιλίες όπως το κίτρο και το μανταρίνι. Είναι άγνωστο πού και πότε έγινε αυτή η διασταύρωση. Ο κίτρος, προφανώς ο καρπός στον οποίο αναφέρεται ο Πλίνιος στη Φυσική ιστορία (XII, vii.15) ως το malum medicum — τον "ιατρικό καρπό" — είναι, κατά τα φαινόμενα, το πρώτο εσπεριδοειδές που ήταν γνωστό στη Μεσόγειο. Απεικονίσεις εσπεριδοειδών δέντρων υπάρχουν σε ρωμαϊκά μωσαϊκά στη Βόρεια Αφρική, αλλά η πρώτη σαφής περιγραφή του λεμονιού συναντάται στις αρχές του 10ου αιώνα, σε πραγματεία περί γεωργίας του Άραβα Κούστους Αλ-Ρούμι. Περί τα τέλη του 12ου αιώνα, ο Ιμπν Τζαμί, προσωπικός γιατρός του μεγάλου μουσουλμάνου ηγέτη Σαλαντίν, έγραψε πραγματεία περί του λεμονιού. Πιστεύεται ότι οι πρώτες λεμονιές καλλιεργήθηκαν στο οροπέδιο Ντεκάν στην κεντρική Ινδία.
Η ονομασία "λεμόνι" προέρχεται από την περσική λέξη (لیمو Limu), η οποία είναι συγγενική με τη σανσκριτική λέξη nimbuka. Λεμονιές καλλιεργήθηκαν στη Γένοβα στα μέσα του 15ου αιώνα και εμφανίστηκαν στις Αζόρες το 1494. Πρόσφατες έρευνες έχουν επισημάνει λεμόνια στα ερείπια της Πομπηίας. Τα λεμόνια χρησιμοποιήθηκαν παλιά από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό για την καταπολέμηση του σκορβούτου, καθώς παρείχαν μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C.ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Πλούσιο σε βιταμίνη C, καθώς και σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6 το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη. Πέρα από τις σημαντικές αυτές βιταμίνες, το λεμόνι είναι πλούσιο και σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κάλιο, φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτια, νάτριο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα. Οι αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, το καθιστούν πρωταγωνιστή στην καταπολέμηση διαφόρων ειδών καρκίνου αλλά και στην προστασία της καρδιάς. Έχει αντιπυρετική δράση ενώ θεωρείται και ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά αντιμικροβιακά για την καταπολέμηση διαφόρων ιών, λοιμώξεων και φλεγμονών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, το γεγονός ότι οι παλιότερες γενιές, το χρησιμοποιούσαν , για να θεραπεύσουν τα τσιμπήματα από έντομα, τσούχτρες αλλά και να «ρίξουν» τον υψηλό πυρετό.
Το λεμόνι συμβάλλει στην καλή διατήρηση των αγγείων, ωφελεί την όραση και βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου. Κι επειδή έχει αποδειχθεί, πως διαθέτει διουρητική και κυρίως λιποδιαλυτική δράση, πολλοί χρησιμοποιούν τον χυμό του και κατά την διάρκεια της δίαιτας. Αποτελεί ιδανικό φάρμακο για την αντιμετώπιση των χειμωνιάτικων λοιμώξεων και άλλων προβλημάτων υγείας• ο χυμός του συστήνεται σε όλες τις προληπτικές και θεραπευτικές αγωγές των λοιμώξεων του αναπνευστικού, αλλά και για την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, βοηθώντας την αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων.Καταπολεμά την δυσπεψία και τις καούρες• μερικές σταγόνες λεμονιού σ’ ένα ποτήρι νερό ανακουφίζει αμέσως. Ο οργανισμός για να αφομοιώσει τις τροφές εκκρίνει διάφορα γαστρικά υγρά, με πιο δυνατό από όλα το υδροχλωρικό οξύ, του οποίου η υπερέκκριση προκαλεί την καούρα. Αν έχετε υπερέκκριση και πιείτε λίγο χυμό λεμονιού (δηλαδή φυσικό κιτρικό οξύ), το στομάχι σας θα πάψει να παρασκευάζει υδροχλωρικό οξύ• έτσι, η πέψη γίνεται καλύτερα και χωρίς καούρες. Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό. Για παράδειγμα, μετά την εξαγωγή κάποιου δοντιού, μερικές σταγόνες λεμόνι επάνω στο σημείο της πληγής βοηθούν στην επούλωση. Ακόμα, το ίδιο θετικό αποτέλεσμα έχει ο χυμός του λεμονιού και σε ρινορραγίες: ποτίζετε με μερικές σταγόνες λεμονιού ένα βαμβάκι, το οποίο τοποθετείτε μέσα στο ρουθούνι. Επίσης, οι γαργάρες με χυμό λεμονιού κάνουν πολύ καλό σε ευαίσθητα ούλα, αλλά και στις άφθες του στόματος.
Πολύ αποτελεσματικό αποδεικνύεται και στην ρύθμιση του κυκλοφορικού συστήματος και κυρίως για στην καταπολέμηση της υψηλής πίεσης• συνιστάται επίσης σε δίαιτες κατά της χοληστερίνης και της αρτηριοσκλήρυνσης. Τέλος, όντας ισχυρό βακτηριοκτόνο μπορούμε να χρησιμοποιείτε τον χυμό του στα ωμά θαλασσινά (καταστρέφει το 92%των βακτηριδίων που περιέχουν). Επίσης, καλό είναι να ρίχνετε αρκετό λεμόνι στις κονσέρβες, καθώς και στο σιτεμένο κρέας. Δεν είναι τυχαίο που ο χυμός του λεμονιού θεωρείται το καλύτερο αντίδοτο στις τροφικές δηλητηριάσεις.
Όπως κάθε το εξαιρετικά θρεπτικό για τον οργανισμό, έτσι και η υπερκατανάλωση λεμονιού κρύβει μικρές «παγίδες». Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη δημιουργία τερηδόνας και αποχρωματισμού των δοντιών, που μπορεί να προκαλέσουν οι μεγάλες ποσότητες λεμονιού καθώς και στις ενοχλήσεις στο στομάχι και τις γαστρεντερικές διαταραχές, που μπορεί να προκληθούν σε έναν οργανισμό. Και φυσικά, λόγω της ιδιαίτερης όξινης φύσης του, το λεμόνι, θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από όσους πάσχουν από υπόταση ή αναιμία. Πέρα από την μαγειρική, όπου συνοδεύει θαυμάσια κρεατικά, ψάρια, χορταρικά και σαλάτες, το λεμόνι χρησιμοποιείται ευρύτατα και στην ζαχαροπλαστική καθώς αποτελεί απαραίτητο συστατικό πολλών γλυκισμάτων.
ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
- Στην κουζίνα χρησιμοποιείται ακόμη για να μην μαυρίζουν τα κομμένα φρούτα και λαχανικά ή για να ξεμυρίσουν τα χέρια από τα ψάρια
- Για τις δυσάρεστες μυρωδιές της κουζίνας: Βράστε φέτες λεμονιού σε λίγο νερό.
- Για τις ανοξείδωτες βρύσες: Γυαλίστε τες τρίβοντάς τες με μια φέτα λεμόνι.
- Για την σκουριά και το γράσο: Ο χυμός του λεμονιού αναμεμειγμένος με χοντρό αλάτι είναι ιδανικός για τα καθαρίσετε. Αν είναι σε λευκό ύφασμα ρίξτε λεμόνι και αλάτι και αφήστε το στον ήλιο για μία με δύο ώρες. Έπειτα πλύνετε το όπως συνηθίζετε.
- Στο πλυντήριο ρούχων: Για αστραφτερό λευκό χρώμα, προσθέστε μισή κούπα χυμού λεμονιού όταν ξεβγάζει το πλυντήριο.
Λεμονάδα "Θαλλώ"
ΣΥΝΤΑΓΗ
Υλικά
Λεμόνια
Ζάχαρη
Νερό
Λεβάντα
Εκτέλεση
Πλένω καλά τα λεμόνια και αφαιρώ τις φλούδες τους,μόνο το κίτρινο αποφεύγοντας το λευκό μέρος.Μέρος της φλούδας θα χρησιμοποιήσω για να αρωματίσω το σιρόπι και το υπόλοιπο θα χρησιμοποιηθεί για παρασκευή ευωδιαστού λικέρ λεμονιού!
Στύβω τα λεμόνια και κρατώ τον χυμό τους σε μια μεγάλη κανάτα.Παράλληλα βάζω σε μια κατσαρόλα 330 ml νερό και ένα(1) κιλό ζάχαρη και ανακατεύω σε μέτρια φωτιά το μείγμα έως ότου δεν νοιώθω τους κόκκους της ζάχαρης.Εάν θέλετε να αρωματίσετε το σιρόπι θα ήταν καλό να προσθέσετε μερικές φλούδες λεμονιού και λίγα φρέσκα φύλλα λεβάντας.Όταν το σιρόπι είναι έτοιμο το αποσύρουμε από την φωτιά αφαιρούμε τις φλούδες και τα φύλλα λεβάντας και το αφήνουμε να κρυώσει.Έπειτα αναμειγνύω τον χυμό λεμονιού με το σιρόπι σε ίσα μέρη(όσο χυμό τόσο σιρόπι) και γεμίζω καλά πλυμένα και αποστειρωμένα μπουκάλια.
Διατηρείτε στο ψυγείο για αρκετούς μήνες ωστόσο εάν φροντίσουμε να κλείσουμε αεροστεγώς τα μπουκάλια μας διατηρείτε και εκτός ψυγείου σε σκοτεινό και σκιερό μέρος..Σερβίρετε αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1:3 προσθέτοντας λίγο πάγο και μερικά φρέσκα φύλλα λεβάντας ή δυόσμου.Εναλλακτικά εάν αντικαταστήσουμε το νερό μα φυσικό ανθρακούχο νερό τότε έχουμε ένα εύγευστο και απόλυτα υγιεινό αναψυκτικό.
ΛΙΚΕΡ ΛΕΜΟΝΙ (LIMONCELLO)
Υλικά
6 λεμόνια
2 κλαδάκια λεβάντας (προαιρετικά)
1 λίτρο βότκα (ή ρούμι απλό)
400ml Νερό
700 γρ. ζάχαρη
Εκτέλεση
Αφαιρώ τις φλούδες από τα λεμόνια με τον πατατοκαθαριστή, μόνο το κίτρινο, όχι το άσπρο.
Τις βάζω σε μεγάλο βάζο που κλείνει ερμητικά με το οινόπνευμα και την λεβάντα και αφήνω σε σκοτεινό μέρος για 4 εβδομάδες. Θα έχει πάρει κίτρινο χρώμα, Σουρώνω το μείγμα.
Ετοιμάζω σιρόπι με τη ζάχαρη και το νερό, βράζοντας τόσο ώστε να λιώσει η ζάχαρη. Αφήνω να κρυώσει πριν το ρίξω στο οινόπνευμα. Αφήνω να σταθεί για μια βδομάδα ακόμα και γεμίζω γυάλινα μπουκάλια.
Σερβίρεται κρύο.
 |
| William Adolph Bougereau - Girl Holding Lemons |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου