Η πιπεριά (Capsicum) - ποώδες και θαμνώδες φυτό της οικογένειας των Σολανιδών - είναι καλλιεργούμενη για τον ομώνυμο καρπό της. Η πιπεριά υπάρχει σε 50 περίπου είδη ανά τον κόσμο, άλλοτε με γλυκούς και άλλοτε με καυτερούς καρπούς. Το φυτό έχει ύψος 50–75 εκατοστά, βλαστούς που στην αρχή είναι τρυφεροί και στην συνέχεια ξυλώδεις, φύλλα σχετικά μικρά, ανοιχτοπράσινα και λευκά άνθη. Ο καρπός της πιπεριάς είναι πράσινος ή κιτρινοπράσινος που γίνεται κόκκινος ή κίτρινος όταν ωριμάσει. Το σχήμα του, ανάλογα με την ποικιλία, είναι κωνικό και μακρύ έως σφαιρικό ή τοματόμορφο.Οι γλυκείς καρποί είναι μεγαλύτεροι από τους καυτερούς, αυλακωτοί και διογκωμένοι. Μαζεύονται 60–80 μέρες μετά από τη μεταφύτευση του φυταρίου από το φυτώριο και όταν έχουν ζωηρό πράσινο χρώμα, πριν ωριμάσουν.
Οι πιπεριές Φλωρίνης είναι η μακεδονική ποικιλία της κόκκινης πιπεριάς με την γλυκιά γεύση, οι οποίες καλλιεργούνταν στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας από όπου προέρχεται και το όνομα τους. Η Φλώρινα είναι ο ιδανικός τόπος για την καλλιέργειά της, καθώς το φυτό της πιπεριάς αντέχει στην ξηρασία και στο ψύχος, όπως ακριβώς είναι οι κλιματικές συνθήκες στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας. Πηγές αναφέρουν ότι οι πιπεριές κατάγονται από την Ν. Αμερική και έφτασαν στην Ευρώπη την εποχή των μεγάλων εξερευνήσεων δια χειρός Χριστόφορου Κολόμβου. Μετά την εξάπλωσή τους στην Ευρώπη, τις συναντάμε σε όλες σχεδόν τις κουζίνες, καθώς αποτελούν εύχρηστο, αλλά και ιδιαίτερα νόστιμο συστατικό στην γαστρονομία. Είναι ένα από τα λίγα φυτά που έχει τη δυνατότητα να παράγει τόσους διαφορετικούς καρπούς, τόσο στην όψη όσο και στη γεύση, κάτι που εξαρτάται κυρίως από την διαδικασία ωρίμανσής τους.
Για να επιστρέψουμε όμως στην Ελλάδα, οι πιπεριές στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας με την πλούσια σάρκα και γεύση δείχνουν τα ίχνη της θαυμαστής πορείας του είδους. Καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος της καλλιεργήσιμης γης στην περιοχή όπου μεγαλώνει και αναπτύσσεται με την φροντίδα των αγροτών εδώ και πολλά χρόνια. Φορτωμένα ζώα μετέφεραν τις πιπεριές στα γειτονικά χωριά, στα παζάρια της Φλώρινας και του Αμύνταιου και έθρεψαν πολλές γενιές. Μοναδικές θεωρούνται οι πιπεριές από τον Αετό Φλωρίνης, από όπου ξεκίνησε η καλλιέργεια της λίγο μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Η περιοχή είχε το προνόμιο να διαθέτει μια μεγάλη πηγή Ξινού νερού που διοχετεύονταν ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα χωράφια με ειδικά αυλάκια, αφού η καλλιέργεια του κόκκινου φυτού απαιτεί άφθονο νερό. Κάθε χρόνο έχει την τιμητική της, καθώς διοργανώνεται από το χωριό του Αετού η "Γιορτή πιπεριάς". Τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα και παραδοσιακό γλέντι,διάρκειας 2 ημέρων,ενώ οι γυναίκες του χωριού μαγειρεύουν φαγητά με βάση την πιπεριά και τα προσφέρουν στους επισκέπτες.
Τις πιπεριές Φλωρίνης μπορεί να τις δοκιμάσει κανείς σε διάφορες συνταγές και γαστρονομικές εμπνεύσεις. Τα χαρακτηριστικά αυτής της ποικιλίας είναι το μήκος της πιπεριάς και το πάχος της σάρκας της που την καθιστά ιδανικό τουρσί. Τρώγονται βέβαια και ωμές αλλά συνήθως σερβίρονται ψητές με ξύδι και λάδι, αφού πρώτα ξεφλουδισθούν. Χρησιμοποιούνται δε στην παρασκευή κόκκινου γλυκού πιπεριού.
Η βιταμίνη C μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στη μείωση της διάρκειας των συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος. Ειδικότερα η κόκκινη πιπεριά περιέχει υπερδιπλάσια ποσότητα βιταμίνης C απ’ ότι το πορτοκάλι. Επειδή σαν προϊόν ταιριάζει εύκολα σε διάφορα απλά καθημερινά πιάτα (ομελέτες, φαγητά φούρνου, σαλάτες κ.ο.κ), η συστηματική χρήση της εμπλουτίζει σημαντικά την διατροφική αξία των γευμάτων μας, χαρίζοντας στον οργανισμό μας τα απαραίτητα «εφόδια».
Τέλος, λόγω του λυκοπένιου και της λουτεΐνης που πέριεχουν, έχουν σημαντική αντιοξειδωτική δράση.
Συστατικά: Πιπεριές Φλωρίνης, Σκόρδο, Δενδρολίβανο, ΕλαιόλαδοΔιατροφική αξία
Οι πιπεριές Φλωρίνης αποτελούν μια εύγευστη και ολιγοθερμιδική επιλογή, πλούσια σε βιταμίνες C, Α, Κ, B6 και Ε.Η βιταμίνη C μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στη μείωση της διάρκειας των συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος. Ειδικότερα η κόκκινη πιπεριά περιέχει υπερδιπλάσια ποσότητα βιταμίνης C απ’ ότι το πορτοκάλι. Επειδή σαν προϊόν ταιριάζει εύκολα σε διάφορα απλά καθημερινά πιάτα (ομελέτες, φαγητά φούρνου, σαλάτες κ.ο.κ), η συστηματική χρήση της εμπλουτίζει σημαντικά την διατροφική αξία των γευμάτων μας, χαρίζοντας στον οργανισμό μας τα απαραίτητα «εφόδια».
Τέλος, λόγω του λυκοπένιου και της λουτεΐνης που πέριεχουν, έχουν σημαντική αντιοξειδωτική δράση.
Πιπεριές Φλωρίνης "Θαλλώ"
ΣΥΝΤΑΓΗ
Πιπεριές Φλωρίνης ψητές σε λάδι με σκόρδο και δενδρολίβανο
Υλικά:
Πιπεριές Φλωρίνης
Σκόρδο
Δενδρολίβανο
Ελαιόλαδο
Εκτέλεση:
Διαλέγουμε μακριές και όσο το δυνατόν πιο ίσιες πιπεριές για να τις καθαρίσουμε ευκολότερα και τις αραδιάζουμε στο ταψί του φούρνου. Τις ψήνουμε στο γκριλ για λίγα λεπτά έως ότου φουσκώσει η φλούδα τους και μαυρίσει. Τις γυρίζουμε να ψηθούν και από την άλλη πλευρά. Η διαδικασία πρέπει να γίνει γρήγορα. Τις αφήνουμε να κρυώσουν και μία-μία τις ακουμπάμε σε δίσκο κοπής και κόβουμε το καπάκι με προσοχή να βγει το νερό που έχουν στο εσωτερικό τους και έχει μεγάλη θερμοκρασία. Αφαιρούμε με μυτερό μαχαίρι την φλούδα, η οποία έχει μαλακώσει και βγαίνει εύκολα. Στρώνουμε τις πιπεριές σε γυάλινο βάζο ενώ ενδιάμεσα προσθέτουμε ψιλοκομένες φέτες σκόρδου και μερικά κλαδάκια δενδρολίβανου.Τις σκεπάζουμε με ελαιόλαδο. Διατηρούνται στο ψυγείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου